Adele Faber, Elaine Mazlish „Wyzwoleni rodzice, wyzwolone dzieci”
Ta książka jest balsamem na obolałą duszę rodzica. Autorki słynnego poradnika Jak mówić, żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać, żeby dzieci do nas mówiły opisują swoją drogę do szczęśliwej rodziny. Ich przemiana zaczęła się wraz z udziałem w warsztatach dla rodziców prowadzonych przez dr Haima Ginnota, psychologa, autora książki Między rodzicami a dziećmi.
Książka opisuje z bolesną niekiedy szczerością, w jaki sposób w ich rodzinach rodziła się nowa jakość życia, nowa jakość relacji między domownikami.
Czytając Jak mówić… można odnieść wrażenie, że autorki są chodzącymi ideałami wychowawczymi. Wyzwoleni rodzice… odkrywają przed czytelnikiem kulisy dochodzenia do “ideału” – chwile zwątpienia, niepowodzeń, porażek, raniących słów i zachowań rodzicielskich. Mimo to, książka nie tchnie pesymizmem, wręcz przeciwnie. We wzruszający sposób ukazuje, że z KAŻDEJ sytuacji jest wyjście, po każdym potknięciu możemy iść dalej, że zawsze jest czas, aby naprawiać relacje z dziećmi.
Tym, co mnie najbardziej ujmuje, gdy po nią sięgam, jest stwierdzenie, że rodzic ma prawo do błędów. Dajemy to prawo naszym dzieciom, pozwalamy im błądzić, twierdząc, że jest to rzecz ludzka – dajmy je też sobie. Prawo bycia rodzicem nie idealnym, ale wyzwolonym ze sztywnego pancerza oczekiwań wobec siebie samego i swoich dzieci.
Najnowsze komentarze