Gosia Musiał

Gosia Musiał

Jak wytresować smoka*

Wyspa Berk, niebezpieczne smoki i walczący z nimi dzielni Wikingowie. Od lat bronią spokoju swego plemienia, czcząc tych spośród siebie, którym przypadło zabicie jak największej liczby ziejących ogniem bestii.

 

 

Aż w końcu bieg historii zmienia jeden wątły chłopiec, który nie potrafi wykazać się taką siłą i okrucieństwem. Zamiast zabić smoka, zaprzyjaźnia się z nim i odkrywa, że wszystko to, co wcześniej wiedział o smokach, to zwykłe kłamstwa. Smoki nie chciały wyrządzać ludziom krzywdy, one po prostu broniły się przed atakami z ich strony. Jedynie prowokowane ziały ogniem, zaczepiane usiłowały się ratować.

 

Mam w domu takie smoki. Łatwo się nabrać, że są niebezpieczne i robią mi na złość. Kiedy ze złości krzyczą wniebogłosy, kiedy jęęęcząąą bo chcą iść do toalety, a nie potrafią zapalić sobie światła (wystarczy przecież poprosić o pomoc!), kiedy zamiast położyć się grzecznie do łóżeczka, skaczą po nim lub ze szwajcarską precyzją układają tony maskotek. Kiedy mnie biją, bo nie pozwalam biegać po mieszkaniu z kubkiem pełnym mleka. Kiedy wydają z siebie nieartykułowane dźwięki, zamiast powiedzieć normalnie, że jest jakiś problem. Łatwo uznać, że zieją ogniem, bo chcą mnie unicestwić – zapominając, że w ten sposób bronią swojej autonomii, swoich granic, walczą o zaspokojenie swoich potrzeb.

 

 

Ten zaklęty krąg przerywa się za każdym razem, gdy nie znajduję w sobie takiej siły – i być może okrucieństwa – by zignorować te wołania. Próbowałam tego niejeden raz, ale zawsze przynosiło to więcej frustracji i rozczarowań – nam wszystkim. Nawet jednak wtedy, gdy odpowiadałam na potrzeby – ale ze złością, gniewem, irytacją (Trzeba tak jęęęczeć? Nie można po prostu powiedzieć?!), spirala agresji nakręcała się i dalej brnęliśmy w złym kierunku, płacz się wzmagał, krzyki przybierały na sile. Odjazd.

 

 

Dobrze. Zatem jestem dzielnym Wikingiem, którego siła polega na wytrwałości w oswajaniu smoka (tak, oswajaniu, nie tresowaniu). Który czasem ma głęboko gdzieś smocze potrzeby i granice, ale dla bezpieczeństwa całej osady nie odpowie przemocą. Nie zawsze mi wychodzi – na szczęście ogień moich smoków nie parzy zbyt mocno i zawsze jest szansa spróbować kolejny raz. Lepiej.

 

A kiedy się udaje, moje smoki zabierają mnie na podniebne wycieczki, pełne zabaw, śmiechu i radości z bycia razem.

 

Z tej perspektywy całe życie wygląda inaczej. Lepiej.

 

*Tytuł felietonu zaczerpnięty został z tytułu amerykańskiego filmu animowanego – do bólu przewidywalne, ale przyjemne kino familijne. W sam raz na zimowe popołudnie z dziećmi 🙂

Foto: Unsplash

Podziel się tym artykułem: 

Share on facebook
Share on email
Spodobał Ci ten artykuł?

Zapisz się do newslettera

W pierwszej kolejności dowiaduj się o nowych wpisach, o tym, co planuję i jaka forma wsparcia w rodzicielstwie właśnie pojawia się na horyzoncie.

Subscribe
Powiadom o
guest

13 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
Monika Myszka-Wieczerzak

Ja ostatnio zaczęłam podejrzewać, że moja córka (4,5 l) właśnie wtedy jest celowo głodna albo nie ma pomysłu na zabawę, kiedy widzi, że ja sobie w końcu siadłam – nie sprzątam, nie gotuję, nie zajmuję się młodszym… Zawsze wtedy, kiedy właśnie nagle mam odrobinę czasu dla siebie, wychodzi ze swojego pokoju i zaczyna się… I w mojej głowie kiełkuje wtedy trująca myśl (jak taki chwast), że ona to robi specjalnie, że matce nie da odpocząć… Reaguję wtedy różnie, ale zdecydowanie najlepiej jest, kiedy uda mi się tę trującą myśl odrzucić i próbuję się jakoś z moją córką dogadać, próbując rozpoznawać… Czytaj więcej »

kamila
kamila
10 lat temu

Moja corka ma tez. 4,5 i tez tak robi Bo chce mnie czasem miec tylko dla siebie,raz jest lepiej raz gorzej,ale nie jest zle,ja staram sie wtedy zoorgganizowac jej i sobie milo czas np. Malujemy raazem, liczymy,czytamy itp

kamila
kamila
10 lat temu

Naprawde pomocne Sa Pani posty,staram sie sobie o Nich przypominac gdy nadchodzi ciezko moment i te metody naprawde dzialaja. Krzyk,kary itp nie maja sensu warto poswiecic troche czasu i zrozumiec swoje dzieci;)

Magda
10 lat temu

Krzyk, kary… nie przynoszą rzeczywiście oczekiwanego skutku, ale moja cierpliwość też jest ograniczona… czytam Pani felietony po kilka razy, pocieszając się, że „mama Franklina” to tylko bajka, a nie model, z którym trzeba się porównywać… :))) Pozdrawiam

Anka
Anka
10 lat temu

mama Franklina długo miała tylko jedno dziecko… A co do tego wątku to dopiero po kilku dniach się przemogłam żeby przeczytać ten wpis.. gdyż dobrze się domyślałam co oznacza jego tytuł.. Dziś mam siłę oswoić swoje smoki i też się zgadzam, że nie raz brakuje na to sił. Obyśmy były dzielnymi wojowniczkami!!

Anka
Anka
10 lat temu

no tak mama Franklina miała jedno dziecko.. ale w sumie z jednym jest czasem o wiele trudniej..

Greggus
Greggus
10 lat temu

Ha! Problem w tym, że kobietom – chyba – jest łatwiej. W męskiej głowie zakodowany jest prosty schemat działania: akcja-reakcja. Smok atakuje, więc z prędkością światła błyska miecz, tudzież topór, aby odciąć ziejący ogniem łeb. W miejsce odciętego na ogół wyrasta nowy, w dodatku szczerzący kły w ironicznym uśmiechu… No, a wtedy to już odjazd na całego! A potem tłukę się po kryjomu w swój zakuty łeb, że znowu dałem się sprowokować. Obiecywałem sobie setki, tysiące razy, że nie dam się wciągnąć, że ze spokojem będę tłumaczyć, tłumaczyć, tłumaczyć – choćby nie wiem, co. I nic. Na dodatek często widzę… Czytaj więcej »

Ewa
Ewa
9 lat temu

Mam pytanie : jak Pani reaguje na bicie? Kiedy dziecku się coś nie spodoba i uderzy? Ja jestem kompletnie bezradna, co tylko potęguje moją wściekłość. A syn ma już wręcz odruch kopania lub bicia z najbardziej blahego powodu….

Ewa
Ewa
9 lat temu

No nie taki już maly, 5 lat… Mowilam i proponowalam już różne rzeczy, ale nie przyniosło żadnego efektu. Gdy tylko jest do czegoś zmuszany (np. do powrotu z podworka, do mycia rak), odruchowo wymierza mi kopniaka. Oczywiście zanim go zmusze, najpierw pertraktujemy. Ale zwykle nie chce dotrzymać umowy i wkraczam z „licze do trzech”, a on zwykle gdzieś po drodze lub już w domu sprzedaje mi kopniaka…. A czy e-book dotycz tez starszych przedszkolaków czy raczej jest o młodszych dzieciach?
Ps: blog rewelacyjny! 🙂

Ewa
Ewa
9 lat temu
Reply to  Ewa

E-book juz przeczytalam i jeszcze bede do niego wracać na pewno. Ale jakoś nie mam checi przytulac syna, gdy mnie kopie… Ale może spróbuję. Tylko zeby nie zaczął kopniakami domagac się przytulania….echhh, prawda jest taka, że najbardziej z emocjami nie radzę sobie ja… Jestem Pani wdzięczna za to, ze znajduje Pani czas i chec na pisanie tego budujacego i inspirujacegobloga. Dziękuję! 🙂

Ewa
Ewa
9 lat temu

Dziękuję, bede próbować dalej. 🙂

stopkalog_bw

© 2013-2023 Małgorzata Musiał.
Wszystkie Prawa Zastrzeżone

13
0
Skomentuj!x

Dołącz doDOBREGO GRONA

Zapisz się i pobierz bezpłatne materiały.
W pierwszej kolejności dowiesz się o tym, co planuję i jaka forma wsparcia w rodzicielstwie właśnie pojawia się na horyzoncie.
.

Administratorem Twoich danych osobowych jest Małgorzata Musiał prowadząca działalność gospodarczą pod firmą Vivens Małgorzata Musiał, ul. Leszczyńskiego 103/19, 85-137 Bydgoszcz, wpisaną do CEIDG, NIP 8451689976, REGON 790283865. Twoje dane przetwarzam w celu realizacji zamówienia oraz jego rozliczenia. Szczegóły dotyczące ochrony danych osobowych znajdziesz w klauzuli informacyjnej.

Zapisując się do newslettera:

* wyrażasz zgodę na przetwarzanie przez Małgorzatę Musiał prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą Vivens Małgorzata Musiał, ul. Leszczyńskiego 103/19, 85-137 Bydgoszcz, wpisaną do CEIDG, NIP 8451689976, REGON: 790283865, moich danych osobowych w celu marketingu bezpośredniego, w szczególności w celu przesyłania informacji o produktach, promocjach i świadczonych usługach oraz składania ofert i propozycji zawarcia umowy i w tym zakresie do bezpośredniego kontaktu elektronicznego za pośrednictwem poczty elektronicznej (e-mail). Powyższa zgoda została wyrażona dobrowolnie zgodnie z art. 4 pkt 11 RODO, po zapoznaniu się przeze mnie z informacjami dotyczącymi zasad przetwarzania danych osobowych.


* wyrażasz zgodę na otrzymywanie drogą elektroniczną na wskazany przeze mnie adres e-mail informacji handlowej w rozumieniu art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2002 roku o świadczeniu usług drogą elektroniczną od Małgorzaty Musiał prowadzącej działalność gospodarczą pod firmą Vivens Małgorzata Musiał, ul. Leszczyńskiego 103/19, 85-137 Bydgoszcz, wpisaną do CEIDG, NIP 8451689976, REGON: 790283865